ဩဝါဒ

▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬

"ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ား"၏

"လိုတိုရွင္း ၾသဝါဒေတာ္မ်ား"

▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"ေျပာလြယ္ ယုံလြယ္ မျဖစ္ၾကေစနဲ႕"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

-အေျပာေကာင္းတိုင္း 

-နာမည္ႀကီးတိုင္း 

"ဟုတ္တယ္"လို႔ မထင္နဲ႕။ 

ခုေခတ္မွာ-

"အတုအေယာင္"ေတြဘက္ 

ပါသြားတတ္တယ္။ 

ဘုန္းႀကီးတို႔ "ေဂါတမဗုဒၶ"လက္ထက္က,

"ဘုရား"ေတြ ခဏခဏေပၚေနေတာ့-

"ေဗဒင္"အတတ္ တစ္ဘက္ကမ္းခတ္နဲ႕ 

"ေပါကၡရသာတိပုဏၰားႀကီး"က သူ႕တပည့္"အမၺ႒"ကို 

စုံစမ္းလႊတ္တယ္။

"အမၺ႒"စုံစမ္းရာမွာ-

"ဗုဒၶအစစ္"ျဖစ္တာေတာင္ "(၃)ႏွစ္"စုံစမ္းရတယ္။ 

အဲသလို ေသေသခ်ာခ်ာစုံစမ္းမွ,

"အစစ္အမွန္"ကို တိတိက်က် သိရတယ္။ 

-ေျပာလြယ္ 

-ယုံလြယ္ မျဖစ္ၾကေစနဲ႕။ 

ၾကပ္ၾကပ္သတိထားၾက။ 

ပညာရွိေတြနဲ႕ တိုင္ပင္ေမးျမန္းစိစစ္ၾက။

"ဘုရားရွင္"ေတာင္ "သိဒၶတၳမင္းသား" ဘဝ က 

"စ်ာန္(၈)ပါး"ရတဲ့ "အာဠာရ ရေသ့"ထံ 

ေရာက္သြားေသးတယ္။ 

ဒါေပမယ့္ "ပါရမီရွင္"ျဖစ္လို႔-

"သူတို႔အက်င့္ဟာ နိဗၺာန္ေရာက္

ေၾကာင္းတရား မဟုတ္ေၾကာင္း"ကို စ သိတယ္။ 

"ဗုဒၶျဖစ္မယ့္ဘဝ"မွာေတာင္ 

အလြဲ ျဖစ္တတ္ေသးတယ္။

စုံစမ္းေမးျမန္းၿပီးမွ လိုက္နာၾက။ 

အေျပာေကာင္းတာနဲ႕ မလိုက္နာၾကနဲ႕။ 

"ဒႆမ ေ႐ႊက်င္သာသနာပိုင္ 

ေျမာင္းျမ ဆရာေတာ္ႀကီး"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"သာသနာ မကြယ္ေပ်ာက္ဖို႔"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"တရားေကာင္းက်င့္တဲ့သူ"က်-

-"မာရ္နတ္"ကမုန္းၿပီး 

-သူ႕အသင္းအပင္းေတြကလဲ အကုန္ မုန္းလို႔ 

-"နတ္"ေတြကလဲမုန္းလို႔ 

-"မိစာၦဒိ႒ိယူတဲ့သူ"ေတြကလဲမုန္း၊ 

"ဘုရားသာသနာ"ဆို "မိစာၦဒိ႒ိ"ေတြက အကုန္ 

မုန္းၾကတာပဲ။ 

အကုန္ အျပစ္ေျပာၾကတာပဲ။

အဲဒီလိုျဖစ္ေတာ့ကို-

"ဘုရားရွင္သာသနာ ေကာင္းတယ္" ဆိုေပတယ္လို႔-

"ေဘးရန္"ေတြက အလြန္မ်ား။

ေရွ႕ပိုင္းတုန္းက"ေဘးရန္"မ်ားေပမယ့္, 

"ဘုရားရွင္"သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိလို႔ 

"သာသနာ" မထိခိုက္နိုင္ဘူး။ 

"ရဟႏၲာႀကီး"ေတြက ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးလို႔ 

သာသနာ ျဗဳန္းကနဲ မထိခိုက္နိုင္ဘူး။

ယခု ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့-

-"ဘုန္းရွင္ကံရွင္"ေတြ မရွိၾကေတာ့-

-"ေနာက္ပိုင္းပုဂၢိဳလ္"ေတြက "ေရွ႕ပုဂၢိဳလ္"ေတြလို 

ဘုန္းတန္ခိုးမႀကီးေတာ့-

"သာသနာ ဖ်က္ဆီးမယ့္ ရန္သူ"ေတြ 

အေတာ္မ်ားၿပီးေတာ့လာၿပီ။ 

-ေဘးကေနၿပီး ဖ်က္ဆီးမယ့္ပုဂၢိဳလ္က အမ်ိဳးမ်ိဳး, 

-ကိုယ့္သာသနာကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္က အမ်ိဳးမ်ိဳး,

ဒီလို ျဖစ္ၿပီးေတာ့လာၿပီ။

ဒီခါေတာ့ကို-

-သတိရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ 

-ပညာဉာဏ္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ , 

-ဘုရားသာသနာ ၾကည္ညိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ 

-ကိုယ့္အတြက္လဲ သာသနာ မပ်က္ရဘူး။ 

-သူတစ္ပါးက ေႏွာင့္ယွက္ေသာ္လည္းပဲ 

သာသနာ မပ်က္ရဘူး"လို႔ 

ႏွလုံးသြင္းရမယ္။ 

"သာသနာ" 

"ျမန္မာျပည္နဲ႕အျပည့္ သာသနာရွိတယ္" ဆိုပါေတာ့..။ 

ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းက-

"အျပည့္ သာသနာ"ကို ကိုယ္က ေစာင့္ထိန္းရမွာ 

မဟုတ္ပါဘူး။ 

-ကိုယ့္နားရွိတဲ့ သာသနာကို ကိုယ္ေစာင့္ထိန္းရမယ္၊ 

-ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ သာသနာကို 

ကိုယ္ ေစာင့္ထိန္းရတယ္။

ကိုယ့္နားရွိတဲ့ သာသနာကို ကိုယ္ေစာင့္ထိန္းလို႔ရွိရင္-

ကိုယ့္အနီးအနားျဖစ္တဲ့-

-ဆရာသမား, တပည့္သားေျမး,မိတ္သဂၤဟ, 

သီတင္းသုံးေဖာ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး, 

-သတိေပးလို႔ 

-ေျပာေဟာလို႔ 

-ဆုံးမလို႔ 

-သင္ၾကားလို႔ 

ဒီလို သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္သြားလို႔ရွိရင္ 

သာသနာေတာ္ႀကီး မကြယ္ မေပ်ာက္နိုင္ပါဘူး။ 

သာသနာေစာင့္ေရွာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား

လည္း တုန္လႈပ္စရာ မလိုပါဘူး။ 

"အဘိဓဇ စံကင္း ဆရာေတာ္ႀကီး"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"အျမင္က်ယ္ဖို႔ လိုတယ္"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"ဒကၡံ ဂဟပတိ သာဓု"

ဂဟပတိ -ဂဟပတီနံ=ေလာကီလူသားမ်ားအဖို႔ 

(ဝါ) ေလာကမွာ ေနထိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအဖို႔။ 

ဒကၡံ=ပညာေရး, စီးပြားေရး,ကုသိုလ္ေရး နိုင္ငံေရး

အစရွိသည့္ အဖက္ဖက္မွာ အျမင္က်ယ္ျခင္း ဟာ။ 

သာဓု= ေကာင္းတယ္-တဲ့။

အဲဒါ…

"မင္းတို႔ ေလာကီလူသားမ်ား ေလာကထဲမွာေနထိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားအဖို႔,

-ပညာေရး လည္း အျမင္က်ယ္ရမယ္၊ 

-စီးပြားေရး, ကုသိုလ္ေရး, နိုင္ငံေရး, လူမႈေရးေတြမွာ

လည္း အျမင္က်ယ္ရမယ္"-လို႔ "ဘုရားရွင္"က 

ေဟာၾကားထားတယ္။

"ကုသိုလ္ေရး အျမင္က်ယ္တယ္"ဆိုတာ 

တစ္ျခားေျပာတာ မဟုတ္ဘူး၊ 

-မင္းတို႔ "ဆြမ္း"ေလာင္းတယ္ 

-"သကၤန္း"လႉတယ္ 

-"ေက်ာင္း"ေဆာက္တယ္။

ဘယ္ကုသိုလ္ပဲလုပ္လုပ္ "ပိုက္ဆံ"ကေတာ့ ကုန္မွာပဲ။ 

အဲဒီေတာ့-

ပိုက္ဆံေငြေၾကးကုန္တာခ်င္းအတူတူ-

"ပိုၿပီးေတာ့ အက်ိဳးမ်ားတဲ့ကုသိုလ္ေရး"ကို လုပ္ရမယ္။ 

အဲဒါ-

"ကုသိုလ္ေရးမွာ အျမင္က်ယ္တယ္"လို႔ ေခၚတယ္။ 

မင္းတို႔ ဒကာ/ဒကာမေတြ-

"ကုသိုလ္ေရးအျမင္"-အင္မတန္ က်ဥ္းတယ္။ 

ဘာျဖစ္လို႔ "က်ဥ္းတယ္"လို႔ "ေျပာရသလဲ"ဆိုရင္-

-တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းေတြ 

ေနထိုင္မယ့္ဘုန္းႀကီး မရွိဘူး၊ 

သြားၿပီး ေက်ာင္းေဆာက္တယ္။ 

တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး တစ္ရက္မွလဲပဲ 

ဘုန္းႀကီးက တက္ၿပီးေတာ့ မက်ိန္းစက္ဘူး။ 

ဒီအတိုင္း တံခါး ပိတ္ထားတယ္။

အဲဒါ ဘာမွ မင္းတို႔ အက်ိဳးမမ်ားဘူး။ 

ေက်ာင္းေဆာက္တဲ့အတြက္ ကုသိုလ္ကေတာ့ 

ရမွာေပါ့။ 

ဒါေပမယ့္-

ေက်ာင္းေဆာက္ထားၿပီးေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး 

အဲဒီေက်ာင္းေပၚ-

-ဘုန္းႀကီး တစ္ညမွမက်ိန္းဘူး 

-တစ္ရက္မွမေနဘူး ဆိုရင္ 

အဲဒီေက်ာင္းအတြက္ ဘာမ်ား အဓိပၸာယ္ရွိသလဲ။

အဲသလို"အက်ိဳးမမ်ားတဲ့ ကုသိုလ္မ်ား" မလုပ္ပါနဲ႕။ 

"လက္ေတြ႕ေလာက"မွာပဲ 

"အက်ိဳးမ်ားတဲ့ကုသိုလ္မ်ိဳး" လုပ္ၾကပါ။

"ဘဒၵႏၲရာဇဓမၼာဘိဝံသ"

[မစိုးရိမ္တိုက္သစ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ 

အဓိပတိ မဟာနာယက]

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"ကိုယ္ ေသ ရင္ လိုက္ ေသ မွာလား?"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"ငါ မရွိ မျဖစ္"

သင့္ကိုသင္ အထင္ႀကီးျခင္းမွ်သာ,

"သင္မရွိဘဲႏွင့္ ျဖစ္ေနၾကသူ"ေတြ တစ္ပုံႀကီး။

"သူ မရွိ မျဖစ္"

သူ႕အေပၚ သင္ အထင္ႀကီးေနျခင္းမွ်သာ,

"သူ မရွိဘဲႏွင့္ ျဖစ္ေနၾကသူေတြ"ေမးထိုးျပလို႔ မကုန္။

သင္ ရွိတုန္းမို႔ လက္ခံေနသည္ သာ,

သင္ေပးကမ္းလို႔ ယူငင္ေနသည္ သာ။

ယေန႕ သင္ မရွိလွ်င္

ယေန႕ပင္ သူ႕ဟာႏွင့္သူ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ယေန႕-

-သင္ ေသ၍ 

-သင္ မရွိေတာ့ပါသျဖင့္

သင့္ ေနာက္ လိုက္ေသမည့္ "မသာ"ကား 

တစ္ေလာင္းမွ် မရွိပါေခ်။

"မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ႀကီး"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"စားတဲ့လူနဲ႕ သတ္တဲ့လူ"-

"အကုသိုလ္ ျဖစ္တာျခင္း "၅၀/၅၀"

ဆိုတာ ဟုတ္/မဟုတ္"

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

"အကုသိုလ္ျဖစ္တယ္"ဆိုတဲ့ေနရာမွာ,

သူက-

"ကိုယ္တိုင္၊ တိုက္တြန္း၊ ခ်ီးမြမ္း၊ စိတ္တူ"တဲ့။ 

အဲဒီ ေလးခု။

-ကိုယ္တိုင္သတ္တာ၊

-သူတစ္ပါးကို သတ္ခိုင္းတာ၊

(Order ေပးတာ၊ အသားေတြကို Order ေပးတယ္။ အသား ဘယ္ႏွစ္ပိႆာဆိုၿပီး Order ေပးတယ္။) 

[ကိုယ့္ဟာကိုယ္-

"ေစ်းမွာ သတ္ၿပီးသား ၀ယ္တာ"-

အေၾကာင္းကိစၥ မဟုတ္ဘူး၊]

Order ေပးရင္ ဒါ မလြတ္ဘူး။ 

ေနာက္တစ္ခုက ဘာတုန္းဆိုရင္-

"ခ်ီးမြမ္းတာ"၊ 

တိုက္ရိုက္ခ်ီးမြမ္းတာလည္း ပါမွာပါ။ 

"၀က္"ေပၚတာကိုပဲ သေဘာက်ၿပီး ခ်ီးမြမ္းတယ္။

-စိတ္တူတယ္၊ 

ဘာမွေတာ့ မေျပာဘူး၊ 

စိတ္ ကေတာ့ သေဘာက်တယ္။ 

အဲဒီ "ပုဂၢိဳလ္ေလးဦးစလုံး"ဟာ-

"အကုသိုလ္"ျဖစ္တာခ်င္း တူတယ္။

ဒါက-"ဗုဒၶဘာသာက်မ္းစာ"ေတြမွာ ဆိုတဲ့ဟာ။

ဗုဒၶဘာသာ က်မ္းစာမွာ မဆိုဘဲနဲ႕ ေျပာတဲ့စကား တစ္ခုရွိတယ္။ 

ဆိုပါစို႔၊ 

"စားသူနဲ႕သတ္သူ"၊ 

"အသားစားတဲ့လူ"နဲ႕ "အသားေပၚတဲ့သူ"။

တစ္ခ်ိဳ႕ဘာသာေရးဂိုဏ္း က "ဘယ္လိုယူဆလဲ"ဆို-

"စားတဲ့လူနဲ႕ သတ္တဲ့လူ"-

"အကုသိုလ္ ျဖစ္တာျခင္း ၅၀/၅၀" တဲ့။

ဒီလိုေျပာတယ္။ 

"ဂ်ိန္းဝါဒ"မွာ အဲဒီအတိုင္း ရွိတယ္။ "၅၀/၅၀" ပဲ။ 

-"သတ္တဲ့လူ"က ၅၀% ပတ္သက္တယ္၊ 

-"စားတဲ့လူ"က ၅၀% ပတ္သက္တယ္။

အဲဒါကိုေတာ့-"ျမတ္စြာဘုရား"က လက္မခံဘူး။

ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့၊ 

"သတ္တဲ့လူရဲ႕စိတ္ဓာတ္"နဲ႕ 

"စားတဲ့လူရဲ႕စိတ္ဓာတ္"နဲ႕က တစ္မ်ိဳးစီပဲေလ။ 

တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့။ 

"ငါ့အတြက္ သတ္ပါေစ"ဆိုတဲ့"စိတ္"-

ရွိရင္ေတာ့ သူလည္းပါမွာေပါ့။ 

အဲဒါဆိုရင္ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး၊ 

-ေစ်း ေတြ႕လို႔ ၀ယ္စားတယ္၊ 

-အသားဆိုင္ က ၀ယ္စားတယ္၊ 

ေနာက္-သူ႕မွာ,

"သတ္ၾကပါေစ"ဆိုတဲ့"စိတ္"လည္း မရွိဘူး၊ 

"အသားအေန"နဲ႕ပဲ ၀ယ္စားလိုက္တယ္၊ 

သို႔ေသာ္-

သူ႕စိတ္ထဲမွာ-"ေသပါေစ"ဆိုတဲ့ စိတ္ တစ္ခုမွ 

မထားဘူး။

စားစရာ တစ္ခုအေနနဲ႕ ၀ယ္စားတယ္၊

စိတ္က ျဖဴစင္တယ္။

အဲဒါကို-"ျမတ္စြာဘုရား"က 

"ဥပမာ ဘာနဲ႕ေပးလဲ"ဆိုရင္-

"လက္မွာ ဒဏ္ရာအနာတရ မရွိဘူး ဆိုလို႔ရွိရင္ 

အဆိပ္ကိုင္ေပမယ္လို႔ အဆိပ္မသင့္ဘူး"တဲ့။ 

ဆိုလိုတာက-

"ကိုယ့္စိတ္က စင္ၾကယ္ သန့္ရွင္းေနရင္ 

အကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူး"-လို႔ 

ဒီလို ေျပာတာ။

ေလာကမွာ-

-အကုသိုလ္ "ဘယ္လို လုပ္ရင္ ျဖစ္တယ္၊ 

-ဘယ္လိုလုပ္ရင္ မျဖစ္ဘူး ဆိုတာ

သိဖို႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။

"ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ႀကီး-

"ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိဝံသ"

Cradit By-

အရွင္ေခမိႏၵ(တိပိဋက နိကာယ)

ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊

သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ

သင့္

ကလ်ာဏ မိတၱ

ကိုညီညီတင္

(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)

[ဤ ဓမၼေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရႈရ၍-

မိမိ တို႔၏ ပါရမီ အေလ်ာက္

အက်ိဳးေက်းဇူး ျဖစ္ထြန္းခဲ႔ပါလွ်င္

မူရင္း "ဓမၼ"၏ "ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား" ထဲ မွ 

"တစ္ခု"သာ ျဖစ္ပါသည္။

“မည္သူမဆို…,

လြတ္လပ္စြာ ကူးယူ ဓမၼဒါန ျပဳ ႏုိင္ပါသည္။

"ဓမၼဒါန ျပဳ မည္"ဆိုပါ လ်ွင္…,

"မူရင္း ေဟာၾကား/ေရးသားသူ ၏ အမည္"ႏွင့္ 

"ဓမၼဒါန ပူေဇာ္သူ - ကိုညီညီတင္"(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)"-ကို

"Credit"-ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။”]

သာသနာေတာ္ႏွစ္၂၅၆၃၊ 

၁၃၈၁ ျပည့္ႏွစ္၊ 

နယုန္ လျပည့္ေက်ာ္(၁၃)ရက္ေန႔

(၃၀-၆-၂၀၁၉)ရက္ေန႔၊တနဂၤေႏြေန႔။

(နံနက္-၆း၃၃)

09-445108754

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009615188000

လိုအပ္လ်ွင္-

"စာေရးသူ၏ Messenger"သို႔ လာႏိုင္ရန္ "Link"…။

>>>m.me/100009615188000