တရားကို နတ္ေစာင့္သတဲ့
တစ္ခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။
ဘုရင့္ေနာင္ဟာ႐ွမ္းျပည္ဖက္ကိုစစ္တိုက္သြားရင္း
ေညာင္ရမ္းမွာခဏနားေနပါသတ့ဲ။ေညာင္ရမ္းသူတစ္ေယာက္န႔ဲသုံးရက္ေလာက္အတူေနပါသတ့ဲ။ဘုရင့္ေနာင္ဟာဆက္ၿပီးခရီးႏွင္မယ္လုပ္ေတာ့ေညာင္ရမ္းသူ
ကေလးကိုသူနဲ႔''မေတာ္တဆ ကိုယ္၀န္ရခ့ဲပါက သား
ေယာက္်ားေလးေမြးရင္ သည္ပတျမားလက္စြပ္ကိုသက္ေသထားျပီးသူ႐ွိရာ လိုက္လာဖို႔သမီးမိန္းကေလးေမြးရင္
သည္လက္စြပ္ကို ထုခြဲၿပီး ရင္းႏွီးလုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖို႔
မွာခ့ဲတယ္။
က်န္စစ္သားတို႔မိသားစုရဲ႕ဘ၀ပုံစံမ်ိဳးရာဇ၀င္မွာ႐ွိသလားဆိုတ့ဲအေမးကိုဆရာႀကီးေဒါက္တာတိုးလွက
ေျဖတာပါဗ်ိဳ႕။
က်ဳပ္ျဖင့္ဧကရာဇ္ဘုရင္တစ္ပါးရ႕ဲ တိတ္တိတ္ပုန္းဇာတ္လမ္းကိုသိၿပီး ေတြးေနမိလိုက္တာ အၾကာႀကီးပဲ။
သူတို႔ေခတ္ရဲ႕သားေယာက္်ားအေပၚသေဘာထားန႔ဲ
တာ၀န္ယူမႈအတိုင္းအဆကို ဆင္ျခင္မိတာေပါ့ဗ်ာ။
ဒီဇာတ္လမ္းက ဘာဆက္ျဖစ္သြားလဲ သိခ်င္ၾကမွာေပါ့။
ေညာင္ရမ္းသူကေလးဟာ သားရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးဘုရင့္
ေနာင္မင္းတရားဆီလိုက္သြားတယ္။နန္းေတာ္တံခါးအထပ္ထပ္ကို ခ်စ္သက္ေသပတျမားလက္စြပ္ကို
ျပလိုျပ၊မင္းတရားရဲ႕ေရႊျပားေပၚမွာေရးထားတ့ဲလက္မွတ္ကိုျပလိုျပနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ခ့ဲပါသတ့ဲ။အာဂေတာသူဗ်။
ဘုရင့္ေနာင္ေ႐ွ႕ေတာ္ေမွာက္ေရာက္ေတာ့ဘုရင္က
၀န္မခံဘဲျငင္းတယ္တ့ဲဗ်။DNAစစ္ဖို႔က်ေတာ့လည္း
ေပၚမွမေပၚေသးဘဲကိုး။ရာဇာႀကီးဆိုေတာ့႐ွက္တာလည္းပါမွာေပါ့ဗ်ာ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ တရားစြဲခံရပါေရာ။အာဂေညာင္ရမ္းသူဆိုပါဆို။ဘုရင္ကိုတရားစြဲတာတ့ဲဗ်ိဳ႕။
သက္ေသမခိုငိလုံလို႔ ဘုရင္နဲ႔ေညာင္ရမ္းသူတို႔ ေရၿပိဳင္ငုပ္ရမတ့ဲ။ဘုရင္က ေရအင္တုံထဲေျခေထာက္စိမ္
ေတာသူမက ေရျမဳပ္႐ုံႏွာေခါင္းႏွစ္ရပါသတ့ဲ။အခ်ိန္ၾကာလို႔အေနအထားပ်က္သူ႐ႈံးစတမ္း။
ပုံမွန္အတိုင္းဆို ဘုရင္အႏိုင္ရဖို႔အေသခ်ာေပါ့။သူက
ေရထဲမွာေျခေထာက္ကေလး ႏွစ္ရံုႏွစ္ရတာ။ေတာသူကေလးက ေရထဲမွာအသက္ေအာင့္ထားၿပီး
ႏွာေခါင္းႏွစ္ထားရ႐ွာတာ။ တရားကိုနတ္ေစာင့္တယ္
ေျပာရမွာေပါ့။ဘုရင္ဟာ ႐ုတ္တရက္ ထခုန္ပါသတ့ဲ။
တရားသူႀကီးက ေညာင္ရမ္းသူကို အႏိုင္ေပးလိုက္ေရာ။
က်ဳပ္ျဖင့္လွ်ိဳ႕၀ွက္သဲဖိုဇာတ္လမ္း ဖတ္ေနရသလိုဗ်ိဳ႕။
ဘုရင့္ေနာင္ဟာေညာင္ရမ္းသူေလးတို႔သားအမိကို
တရား၀င္မိဖုရားန႔ဲသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရ
ပါတယ္။ဒါဟာျမန္မာ့သမိုင္းရ႕ဲတစ္ကယ့္အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုပါ။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ဘုရင့္ေနာင္ရ႕ဲသားေတြတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္က်ဆုံးကုန္လို႔
အင္း၀ဆက္ျပတ္လုလုျဖစ္ေနရာကသမိုင္းမွာေညာင္ရမ္းဆက္အျဖစ္ျပန္လည္ေပၚထြန္းလာတာပါတ့ဲဗ်ား။
က်ဳပ္ျဖင့္ဆရာႀကီးေဒါက္တာတိုးလွနဲ႔တစ္ခဏတာ
ေတြ႔ရတ့ဲအခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေတြးစရာေတြတစ္ပုံႀကီး
ေရးစရာေတြတစ္ပုံႀကီးရလိုက္ပါတယ္။က်ဳပ္ဌာနက
ဆ ရာဆရာမေတြမွာလည္း သိရတာေတြဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရမွာေတြ တစ္ပုံႀကီးရၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
မင္းတုန္းမင္းႀကီးဟာ ရတနာပုံၿမိဳ႕သစ္တည္ေတာ့
ၿမိဳ႕ရ႕ဲေလးျပင္ေလးရပ္မွာေက်ာင္းတိုက္ႀကီးေတြတည္ပါ
သတ့ဲ။သံဃာေတာ္ေတြ သင္ကန္း႐ုံရာကေနထြက္လာ
တ့ဲေလနဲ႔ၿမိဳ႕ကိုေအးေစခ်င္လို႔ပါတ့ဲ။က်ဳပ္လည္း
က်ဳပ္တို႔ျမန္မာစာဌာနႀကီးကိူစာတမ္းဖတ္သံဘာသာရပ္
ေဟာေျပာသံေတြနဲ႔ ေသာေသာညံေနေစခ်င္လိုက္တာ။
စကားခ်ပ္
က်ဳပ္ကဆရာႀကီးေဒါက္တာတိုးလွကိုေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာခြင့္ရေတာ့
''ဆရာႀကီးေျပာတ့ဲေညာင္ရမ္းသူေလးရဲ႕ဇာတ္လမ္းက
ဘယ္ထဲကလဲ''လို႔ေမးေတာ့ ဦးတင္ကပထမဆုံးစေျပာတာကြ။မင္းဖာသာဆက္႐ွာဖတ္ေပါ့။ေပါပါတယ္လို႔ေျဖပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ျမန္စာဂုဏ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
Comments
Post a Comment